.

اموزش طرز پخت کیک گردوییو موز,کرج دانلود

کیک با طعم موز و گردو 

مواد اولیه:

روغن مایع (ترجیحاً روغن زیتون) نصف پیمانه 

شیر 1 پیمانه 

تخم مرغ (به دمای محیط رسیده) 2 عدد 

بکینگ پودر 2 قاشق چای خوری 

آرد سفید 2 پیمانه 

وانیل 1/4 ق.چ 

موز (پوره یا رنده شده) 1 عدد 

شکر 1 پیمانه 

گردو (خرد شده) به میزان لازم

طرز تهیه:

1) تخم مرغ هارا همراه شکر در ظرف جداگانه میزنیم تا حجم آن دوبرابر شود وکرم رنگ وکشدار شود.

2) بعد که خوب با همزن ، هم زدید..روغن را اضافه کرده و مخلوط میکنیم.

3) موزهای پوره شده را به همرا وانیل به مخلوط اضافه میکنیم...و با هم زن دوباره کمی آنها را مخلوط میکنیم.

4) آرد را جدا گانه به همراه بکینگ پودر 3بار الک میکنیم.

5) آرد را کم کم به مواد اضافه میکنیم وهربار که مقداری آرد به مواد اضافه میکنیم کمی هم شیر میریزیم وهمراه آرد (با لیسک) آرام آرام هم میزنیم.

6) گردو را از قبل خورد کرده وبه مدت 15 دقیقه در آب خیس کنید.. ودر آخر آن را با مواد مخلوط کنید..(میتوانید یک لایه مواد را در قالب ریخته مقداری گردو را بپاشید وبعد بقیه مداد را روی آن بریزید)

7) ظرف را چرب کنید و ترجیحاً با کاغذ روغنی بپوشانید.. مواد را در آن ریخته ودر فر با درجه 180 درجه سانتی گراد به مدت 30-40 دقیقه برای پخت بگذارید.

نکات:

1- حتما قبل از آغاز کارتان فر را با درجه 200 درجه سانتی گراد گرم کنید.

2- تمام مراحل را با سرعت انجام دهید زیرا مکث طولانی مدت ،حالت طبیعی مواد را خراب میکند.

3- همه مواد هم دمای محیط باشند.

كباب تابه‌ ای جگر

كباب تابه‌ ای جگر 

مواد لازم :

 جگر سفيد گوسفند يك عدد  

 هويج رنده‌ شده آب‌پز   دو ليوان 

 گوشت چرخ‌كرده 200 گرم  

پياز رنده شده  يك ليوان 

 آرد نخودچي چهار قاشق غذاخوري  

نمك، فلفل و زرد چوبه و روغن به ميزان لازم

طرز تهيه:

 اين غذا به دليل داشتن جگر سفيد و گوشت چرخ‌كرده حاوي پروتئين زيادي است و به همين دليل براي رشد بدن و عضلات مفيد مي‌باشد. در ضمن مراحل طبخ اين غذا بسيار آسان است و به راحتي مي‌توانيد اين غذاي لذيذ را در منزل درست كنيد. براي تهيه اين خوراك ابتدا جگر سفيد را چرخ كرده و با ساير مواد خوب مخلوط مي‌كنيم. سپس در يك تابه كوچك به صورت گرد سرخ مي‌نماييم. اين غذا را با نان و سبزي ميل كنيد و لذت ببريد.

اموزش اشپزی کیک مرغ

کیک مرغ

کیک مرغ یکی از بهترین ایده های برای تهیه یک پیش غذای خوش مزه و متفاوت است. با دستور زیر یک کیک مرغ خوش طعم درست کنید.

یک پیش غذای خوش طعم به نام کیک مرغ

مواد لازم برای تهیه کیک مرغ :

مرغ : یک عدد سینه کامل

پیازچه کوچک : ۳ یا ۴ عدد

جعفری خرد شده : ۱۰۰گرم

نان تست : ۱۲ عدد

تخم مرغ : ۳ عدد

خیارشور : ۲۰۰گرم

هویج : ۱ عدد

سس مایونز : یک فنجان

ماست : یک فنجان

سس هزار جزیره : ۳ قاشق غذاخوری

نمک و فلفل و ذرت : به میزان لازم

 طرز تهیه کیک مرغ :

برای تهیه کیک مرغ ابتدا مرغ رو می پزیم و ریش ریش میکنیم.

تخم مرغ رو رنده میکنیم .

خیارشورو تو یه ظرف جدا رنده میکنیم و آب خیارشور رو میگیریم .

هویج رو رنده میکنیم .

جعفری و پیازچه رو خوب شسته و خرد میکنیم .

همه ی مواد را با ترکیب سس ها و نمک و فلفل مخلوط می کنیم.

کناره های نان های تست را می بریم، و در ظرفی که می خواهیم کیک را سرو کنید به این ترتیب می چینیم .

یک ردیف از نان تست می چینیم و رویش یک لایه از مایه مرغ را روی نان ها پخش میکنیم و روی مواد کمی ذرت شیرین یا نخود سبز پخته میپاشیم و باز یک لایه نان تست روی مواد گذاشته و به همان ترتیب قبل عمل می کنیم .

روی کیک را با پلاستیک فریزر می پوشانیم و چند ساعت کیک را در یخچال گذاشته تا جا بیفتد و سپس تمام سطح و دیواره ی کیک را سس مایونز می مالیم و به دلخواه تزیین میکنیم .

نکته : من کیک رو در ۴ ردیف ۳ تایی نون درست کردم که به شکل مستطیل در آمد. میشه کیک رو در ۳ ردیف ۴ تایی نون درست کرد که به شکل مربع در بیاد . میتونیم نون تست رو بعد از اینکه کناره هایش رو بریدیم به شکل مثلث ببریم و سالاد مرغ رو بین دو تکه از نونها قرار دهیم و روشو به دلخواه تزیین کرده و زیرشو کاغذ شیرینی قرار میدیم تا شکل شیرینی تر رو تداعی کنه به جای سالاد مرغ از سالاد الویه هم میتونیم استفاده کنیم .

برای تزیین کیک مرغ می توانید از سبزیجات استفاده شده در تهیه آن استفاده کنید .

مهلت ثبت نـام در پ وے

تا دوازده شب تمـــــدید شد

باقی جوکها در ادامه ............................

ﺁﯾﺎ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﯿﺪ ﺧﺎﻟﺪ ﻣﺸﻌﻞ بازیکن عربستان ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﺍﺭﺩ؟ !!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
۱ -ﺟﺎﺳﻢ ﻓﻨﺪﮎ
۲ - ﻫﺎﺷﻢ ﻣﻨﻘﻞ
۳ - کوچیکه هم ﺍﺣﻤﺪ ﺷﻤﻌﮏ

در ادامه .....................

شیوه پیشرفت بدون نیاز به درگیری

حکیم ژاپنی در صحرایی روی شن ها نشسته و در حال مراقبه بود.مردی به او نزدیک شد و گفت مرا به شاگردی بپذیر!
حکیم با انگشت خطی راست بر روی شن کشید و گفت:کوتاهش کن.
مرد با کف دست نصف خط را پاک کرد.
حکیم گفت برو یک سال بعد بیا.
یک سال بعد باز حکیم خطی کشید و گفت کوتاهش کن.مرد این بار نصف خط را با کف دست و آرنج پوشاند.
حکیم نپذیرفت و گفت برو یک سال بعد بیا!
سال بعد باز حکیم خطی روی شن کشید و از مرد خواست آن را کوتاه کند.مرد این بار گفت: نمی دانم و خواهش کرد پاسخ را بگوید.
حکیم خطی بلند کنار آن خط کشید و گفت حالا کوتاه شد.
این حکایت فرهنگ ژاپنی ها را نشان می دهد. نیازی به دشمنی و درگیری با دیگران نیست.با رشد و پیشرفت دیگران شکست می خورند.به دیگران کار نداشته باش کار خودت را بکن.

این همان شیوه ای است که ژاپن پس از جنگ جهانی بکار برد.

 مرزهای سیاسی  یا  مرض های انسانی !

داخل گمرک، وقتی کارهای خروجم تمام شد، آخرین مُهر را در گذرنامه‌ام زدند و مأمورِ گمرک گفت: «از آن در برو». این را گفت و اشاره کرد به دری که به طرفِ پاکستان بود. از ساختمان گمرک خارج شدم. ده، بیست متری جلوتر یک دربانی بود و آن طرفش یک دربانی دیگر. این طرف ایران بود و آن طرف پاکستان.

ـ ببخشید! دقیقاً مَرز کجاست؟

ـ همون‌جاها!

مأمور دربانی با دستش به آن طرفِ در اشاره کرد. رفتم جلو و رسیدم به خودِ مرز. از روی مرز رد شدم و رفتم داخل پاکستان. بعد دوباره برگشتم توی خاک ایران. بازی‌اَم گرفته ‌بود. یک بارِ دیگر از مرز رد شدم. یعنی دوباره رفتم پاکستان. باور می‌کنی که مرز فقط یک خط است. نه! حتی خط هم نیست. یک چیز عجیب و غریبی است که این طرفش می‌شود ایران و آن طرفش می‌شود پاکستان. یک موجود فرضی که نقشه‌های جغرافیایی را مجبور به رنگارنگ شدن می‌کند. آدم‌ها بعضی اوقات به خاطر جابه‌جا کردن این موجودات فرضی با هم می‌جنگند، خون همدیگر را می‌ریزند، بچه‌های هم را می‌کشند. و دستِ آخر وقتی از جنگ خسته می‌شوند، یک سیم خاردار روی آن موجودِ فرضی پهن می‌کنند و مأمورهایشان را اسلحه به دست کنار آن قرار می‌دهند تا مبادا کسی به این موجود فرضی بی‌احترامی کند. بگذارید خیالتان را راحت کنم. من فکر می‌کنم اولین بار «مرزهای سیاسی» را «مرض‌های انسانی» به وجود آورده‌اند.

ترسیدم که مأمور دربانی عصبانی شود و چیزی بگوید. می‌دانید که با مأمور‌ها نمی‌شود شوخی کرد. چون مأمورند و معذور. این شد که زیاد‌ رویِ مرز نماندم و حرکت کردم. کمی که جلوتر رفتم، به یک تابلوی بزرگ رسیدم: «به پاکستان خوش آمدید»!

سم، کارمند عادی یک شرکت کوچک است. روزی او به خاطر کارهای اضافه بسیار دیر به ایستگاه اتوبوس رسید. او بسیار خسته بود و مجبور بود بیست دقیقه برای اتوبوس بعدی منتظر بماند. یک اتوبوس دو طبقه آمد. سم وقتی دید در طبقه دوم کسی نیست بسیار خوشحال شد و گفت: «آه، می توانم دراز بکشم و کمی بخوابم.»
او سوار اتوبوس شد و در حالی است که به طبقه دوم می‌رفت، پیرمردی که کنار در اتوبوس نشسته بود به او گفت: «بالا نرو، بسیار خطرناک است.»
سم ایستاد. از قیاقه جدی پیرمرد دریافت که او دروغ نمی‌گوید. نیمه شب بود و حتماً پیرمرد چیز خطرناکی دیده بود. سم قبول کرد و در انتهای اتوبوس جایی پیدا کرد. با این که جایش کمی ناراحت بود اما به نظرش امنیت از هر چیزی مهم‌تر بود. او روز بعد هم دیر به خانه برمی‌گشت و سوار همان اتوبوس شد و از این که پیرمرد دیشبی همان جا نشسته بود متعجب شد. پیرمرد با دیدن او گفت: «پسرم بالا نرو، بسیار خطرناک است.»
سم در پایین پله‌ها به بالا نگاه کرد، بسیار مخوف به نظر می‌رسید. دوباره در انتهای اتوبوس جایی پیدا کرد و نشست. شب‌های بعدی هم که سم دیر به ایستگاه می‌رسید همین اتفاق تکرار می‌شد.
یک شب پسری سوار اتوبوس شد و داشت به طبقه دوم می‌رفت که پیرمرد به او گفت: «پسرم بالا نرو، خطرناک است.»
پسر پرسید: «چرا؟»
پیرمرد گفت: «مگر نمی‌بینی؟ طبقه دوم راننده ندارد!»
پسر در حالی که بلند می‌خندید به طبقه بالا رفت.

هیچ وقت بدون دلیل و سؤال کردن، چیزی را قبول نکنید. چه بسیارند کارهایی که با دانستن علت آن، از انجام دادن یا ندادن آنها پشیمان می‌شوید.

اصطلاح حرف مفت زدن داستانی داره که خالی از لطف نیست!
در زمان ناصرالدین شاه اولین تلگراف‌خانه تأسیس شد اما مردم استقبالی نکردند و کسی باور نداشت پیامش با سیم به شهر دیگری برود.
به ناصرالدین شاه گفتند تلگراف‌خانه بی‌مشتری مانده و کارمندانش آنجا بیکار نشسته اند. ناصرالدین شاه دستور داد به مدت یک ماه مردم بیایند مجانی هر چه می‌خواهند تلگراف بزنند و چون مفت شد همه هجوم آوردند و بعد از مدتی دیدند پیام‌هایشان به مقصد می‌رسد و به همین خاطر هجوم مردم روز به روز زیادتر شد در حدی که دیگر کارمندان قادر به پاسخگویی نبودند!
سرانجام ناصرالدین شاه که مطمئن شده بود مردم ارزش تلگراف را فهمیده‌اند، دستور داد سر در تلگراف خانه تابلویی بزنند بدین مضمون: «بفرموده شاه از امروز حرف مفت زدن ممنوع!» و اصطلاح حرف مفت زدن از آن زمان به یادگار مانده است.